Friday, September 30, 2022

ஸ்பானிஷ் கற்கும் பொழுதில் - 15

நேற்று 9/29/2022 என் முறை என்று நினைத்து ஸ்பானிஷ் புரபசர் நடத்தும் வகுப்பிற்கு உதவ சர்ச்சிற்குச் சென்றேன். போனது ஒரு விதத்தில் அவருக்கு நல்லதாகப் போனது.

நிறைய இடங்களில் அவர் என் உதவியை நாட வேண்டி வந்தது. ஸ்பானிஷ் மக்களிடம் ஒரு பழக்கமிருக்கு. அது ‘ஏன் அதை அப்படி தான் சொல்லனும்’ன்னு எல்லாத்துக்கும் கேள்வி கேட்பார்கள் அதற்கு பதில் சொல்லனும். 

ஸ்பானிஷில் பெரும்பாலும் சப்ஜக்ட், அடுத்து வரும் வெர்பிலேயே இணைந்திருப்பதால் சப்ஜக்ட்டைக் குறிப்பிட வேண்டியதில்லை. ஆங்கிலத்தில் குறிப்பிடனும்.

எல்லோருக்கு object pronouns, possessive pronouns, adjective pronouns யூஸ் பண்ணும் போது தான் நிறைய சிக்கல் வரும். இது எனக்கும் என் கிளாஸ்மேட்ஸுக்கும் ஸ்பானிஷில் தடுமாற்றம் வரும், ஏனெனில் அவர்கள் அதை ஆரம்பத்திலோ அல்லது வெர்பிலோ இணைத்து விடுவார்கள். இவர்கள் நேற்று ஆங்கிலத்தில் இங்கு தடுமாறுவதைப் பார்க்க முடிந்தது. 

இரண்டு மணி நேர வகுப்பு முடிந்து வகுப்பு கடைசியில் இடைவேளை போது சிலர் நாங்கள் க்யூபாவிலிருந்து வந்தவர்கள்ன்னாங்க, ஒருத்தர் கொலம்பியான்னார். முன்பு வெனிசுவேலான்னு முன்பு சிலர் சொன்னார்கள்.

நேற்று க்யூபான்னு சொன்னவர்களிடம் யாராவது ஃபிடல் காஸ்ட்ரோவைப் பார்த்திருக்கறீர்களா என்றேன். அவருக்கும் சே க்கும் இந்தியாவில் நல்ல மரியாதை உண்டுன்னேன்.

அவ்வளவு தான், வகுப்பு நடப்பது மாறிப்போச்சு. கடைசியில் ஏண்டா இந்தக் கேள்வியைக் கேட்டேன்னு வருத்தப்பட வேண்டியதாகப் போயிடுச்சு எனக்கு. சிலர் கண்ணில் அழுகை. கேட்டதற்கு மன்னிப்பு கேட்டுவிட்டு வந்தேன்.

ஒருத்தர் இங்குள்ள ஓட்டலில் வேலை செய்து அதில் கிடைக்கும் பணத்தை வைத்து இங்கிருந்து பணம், மின் விசிறி, லைட் பல்பிலிருந்து சின்ன சின்னப் பொருட்களைக் கூட அங்கு அனுப்புவதாகவும், தான் தன்னோட ஒரு மகனோடு இங்கு ஓட்டலில் வேலை செய்து சந்தோஷமாக வசதியாக இருப்பதாகவும், அங்கு தன் குடும்பம் கஷ்டப்படுவதாகவும் சொல்லி வகுப்பில் கண்ணீர் விடுவதைக் கண்டு, ஏண்டா அந்தக் கேள்வியைக் கேட்டோம்ன்னு ஆச்சு. கொலம்பியாவிலிருந்து வந்தவரும் இதே கதை தான். எல்லோரும் நாங்க இங்க வசதியாக நிம்மதியாக இருக்கோம்கிறாங்க.

கேட்கக் கூடாதது கேட்டு வகுப்பு போச்சு. சாரி சொன்னேன். புரபசர், இதற்கெல்லாம் வருத்தப்படாதே, இது தான் எங்கள் வாழ்க்கை, அரசியல் கஷ்டங்கள் எங்களுக்குப் பழகி விட்டது, நீ வருத்தப்படாதேன்னாங்க.

அப்ப தான் புரபசர் செய்யும் உதவி எவ்வளவு பெரிய உதவின்னு புரிய ஆரம்பிச்சுச்சு. இந்த நாட்டில் வாழ, மருத்துவ வசதிக்கும் அன்றாட வாழ்க்கைக்கும் இங்கு ஆங்கிலம் தேவை. அவர்கள் எவருக்கும் ஒரு வார்த்தை ஆங்கிலம் தெரியவில்லை. எல்லோருக்கும் ஆங்கிலம் கற்பிப்பதும், எங்களைப் போன்றவர்களுக்கு கம்யூனிட்டி காலேஜில் ஸ்பானிஷ் கற்பிப்பதையுமே தினசரி தொழிலாக செய்து வருகிறார். காலையில் அவர்கள் குழந்தைகளுக்கு ஆங்கிலம், மாலையில் இவர்களுக்கு ஆங்கிலம் கற்பிக்கிறார். இது ஒரு மகத்தான செயல்.

நேரடி அநுபவங்களைத் தெரிந்து கொள்வதில்
வாழ்வினிது
ओलै सिरिय ।
¡La vida no es fácil para todos!

No comments: