தை பிறந்தால் வழி பிறக்கும்
பால்ய நண்பனுக்கோ கவிதை சுரக்கும்
ஆறடி தூரத்தில் பந்து வீசியவனுக்கு
நாலடியில் கவிதை நான்மணிக்கடிகையாய்!
அன்பில் சுரக்கும் அதன் வெளிப்பாடு
தினமொரு ஆட்டமாய் வருகிறது
பால்ய தினத்தின் ஆக்கிரமம்
இன்றும் பிரதிபலிக்கும் ஆத்மபந்தத்தோடு!
நீண்ட கைகளில் உயர்ந்து விழுந்த அந்த பந்துகள்
சிதறி விழும் மூன்று சிறு தடிகளை நோக்கி
சிதறும் இன்றைய இச்சிறு கவிதை முனைப்புகள்
ஒவ்வொரு நொடியிலும் உயிர் நாடியைத் தொடும்!
நீண்டதொரு ஓட்டம் கவிதையாய் தொடரும் பொழுதில்!
ओलै सिरिय ।
புதினத்தில் புதிதாய் தோன்றும் எண்ணங்கள்
நாளடைவில் நினைவுகளாய் மாறிடினும்
இயல்பாய் அமைவது அலைமோதும் பணிகள்!
புதினத்தில் மனிதன் மாறுவதில்லை
மாற்றங்களே புதிதாய் திவிளைகள் போன்று
வருடம் கடக்கும் பாதையில் நம் பயணம்!
புதினத்தின் விடியலில் காலம் மாறுகிறது
காலமாற்றத்தில் படகு போல் திமிறும் நாம்
வாழ்வை இயல்பாய் வாழும் தருணத்தில்
புதின உறுதிமொழிகள் காலம் கடந்தவை!
புதினம் அது ஓர் இயல்பாய் கடக்கையில்!
வாழ்வினிது
ओलै सिरिय ।
