அஸ்ஸாம் பெங்கால் போய்க்கொண்டிருந்த அந்த நாட்களில் 87-92, எங்களுக்கு கொரமண்டல் எக்ஸ்ப்ரஸில் இடம் கிடைத்து போவது என்பது ஒரு தனி privilege கிடைச்ச மாதிரி! ஓரிரு தடவை தான் இடம் கிடைத்தது.
மற்ற எக்ஸ்பிரஸ் எல்லாம் கல்கத்தா சென்றடைய 40-48 மணி நேரம் ஆகும். கொரமண்டல் 30-32 மணி நேரத்துல போயிரும். அதற்கு வழி விட்டுவிட்டு தான் மற்ற ட்ரையின்ஸ் போகும்.
அதுவும் நார்த்ஈஸ்ட் போகிற ரயில் தடங்களெல்லாம் கொடுமை. ரயில் பெட்டிகள் அந்த ஆட்டம் ஆடும். எப்ப கவிரும் எப்ப பாம் வெடிக்கும்ன்னு தெரியாது, நம்ம உயிருக்கு உத்தரவில்லாத பயணங்கள் அவை.
ரிசர்வேஷன் கிடைக்காம பல தடவை கல்கத்தாவிலிருந்து கழிப்பறை பக்கத்துல, வாசற்படியில உட்கார்ந்து சென்னை வந்துருக்கேன்.
பெங்காலில் கல்லூரி படிப்பு முடிந்து நானும் என் நண்பர்கள் (கிளாஸ்மேட்ஸ்) மூவருமாக பெங்களுர் திரும்பிக் கொண்டிருந்தோம். கொரமண்டல் தான்னு நினைக்கிறேன். மூவருக்கும் ரிசர்வேஷன் கிடையாது, கழிப்பறை பக்கத்துல இடம். ரூம் காலி பண்ணி புத்தக மூட்டைகள் வேறு. டிடியி கல்லூரி மாணவர்கள் என்பதால் புவனேஷ்வர் பக்கத்துல ஒரு பெர்த் கொடுத்தார். மூவருக்கும் உட்கார இடம்.
ஒரு பிரச்சனையுமில்லாம சென்னை சென்ட்ரல் வந்தோம். அடுத்து பெங்களூர் போகனும்.
சென்ட்ரலில் இறங்கியவுடன் பெங்களூர்க்கு டிக்கெட் வாங்க கேட் பக்கம் வந்தோம். அவ்வளவு தான்.
அங்க செக்கிங் ஆளு, இவ்வளவு லக்கேஜ் லக்கேஜ் ஃபீஸ் கட்டாம வந்துருக்க, ஃபைன் கட்டுன்னு ஒரே கெடுபுடி. கல்லூரி ஸ்டண்ட் காசு இல்லைன்னாலும் வேலைக்காவல. பாக்கெட் காலி பண்ணி துட்டைக் கட்டி, பெங்களூர் டிடியிகிட்ட நண்பன் கன்னடத்துல பேசி பெங்களூர் வந்து சேர்ந்தோம்!
இப்ப உங்களுக்கு நிறைய புதிய ரயில் வண்டிகள் வந்திருக்கும்.
Very sad to hear about coramandel express derailment and human losses.
இழப்பை நினைத்து வருத்தமாயிருந்தாலும், அந்த பழைய ரயில் பயணங்களை நினைக்கும் போது
வாழ்வினிது!
ओलै सिरिय ।
ओलै उवाच ।
¡Los viajes en tren son nostálgicos!
ஜூன் 3 2023
No comments:
Post a Comment