இனியவை நம் குழந்தைகளால்

காலையிலேயே போனில் காதினிக்கும் செய்தி கிடைக்கும்ன்னு எங்கிட்டோப் பார்த்தேன். என்னயா விஷயம்ன்னு யோசிச்சு கிட்டு இருந்தேன்.

காலையில ஏழரை மணிக்கே பையனிடமிருந்து ஃபோன் கால். அப்பா நான் இப்ப எங்கே போறேன்னு சொல்லுன்னான். ஏண்டா காலையிலேயே இவ்வளவு சீக்கிரம் கிளம்பிட்டேன்னேன். நானெல்லாம் காலேஜ்ல படிக்கிறப்ப மதியம் வரை தூங்கிய ஆள்.

பையன் சந்தோஷமாகச் சொல்றான்: பக்கத்து டவுன்ல இருக்கிற fire station ல இன்னிக்கு paramedics டூட்டி. காலையில எட்டு மணியிலிருந்து இரவு பதினோரு வரை. என்னோட இன்னொரு விருப்பமும் இன்னிக்கு நிறைவேறப் போறதுன்னான். அவனுக்கு fire station ல வேலை செய்ய ஆசை உண்டு கூட. ஒரு ஆம்புலன்ஸ் கம்பெனி பேரைச் சொல்லி இன்னிக்கு அந்த ஆம்புலன்ஸை அங்கிருந்து ஓட்டப் போறேன்னான்.

அவன் குரலில் அவ்வளவு சந்தோஷம். அம்மிணி, உங்க பையன் உங்க கிட்ட மட்டும் தவறாம ஃபோன் பண்ணிச் சொல்றான்னு நடுவுல வந்து சேர்ந்துகிட்டாங்க!

நேற்றும் அவன் ERலிருந்து டெக்ஸ்ட் பண்ணான். அப்பா 650 பவுண்ட் இருக்கிற ஒரு பெண்மணிக்கு IV போட இருபது வருட எக்ஸ்பீரியன்ஸ் உள்ள paramedics மற்றும் ஒரு நர்ஸ் சேர்ந்து நரம்பு தேட கிடைக்காம நான் கரெக்டா போட்டேன்பான்னு சந்தோஷமாக டெக்ஸ்ட் பண்ணான். நான் அவன்ட்ட, ஏண்டா இவ்வளவு பேர் சேர்ந்து அவங்க கையைப் பதம் பார்க்கறீங்கன்னு கிண்டல் பண்ணேன், அதற்கு அவன்: என்ன பண்றது அவங்க உயிரைக் காப்பாத்தியாவனுமே! நான் போடலைன்னா அவங்க வாழ்க்கை அங்கயே முடிஞ்சுருக்குமேன்னேன்.

நானெல்லாம் காலேஜ் படிக்கிற காலத்தில் தான் பரவலாக computerization நடந்து கிட்டு இருந்துச்சு. அது வேலை வாய்ப்பைப் பறிக்கும்ன்னு சொல்லி கிட்டு திரிஞ்சுகிட்ட இருந்த நேரம்.

இங்க பையன் காலேஜ் முதல் வருடத்திலேயே தான் தேர்ந்தெடுத்த பாதையில் பயணிக்கிறான். இவ்வளவு இளம் வயதிலேயே இவ்வளவு கஷ்டப்படனுமான்னு நமக்கு கவலையாக இருக்கு. அவன் பார்க்கும் வேலையில் தன்னால் எவ்வளவு பேரைக் காப்பாற்ற முடியும்கிற பாதையில் அவனே தேர்ந்தெடுத்து பயணிக்கிறான். 

இத்தனைக்கும் அங்க கடுமையான வெதர் வேற. இப்ப என்னடா டெம்பரேச்சர்ன்னேன். 24 டிகிரிப்பா, வார்ம் ஆக இருக்குன்னு கிண்டல் பண்றான். அடேய் நான் அதுல உறைஞ்சு போயிடுவேன்டா, இங்க பாருன்னு ஜன்னல் வழியா என் செடிகளைக் காண்பிச்சேன். அது நம்ம ஊருப்பா, இங்க இதுவே சுகம்கிறான்.

இன்றைய காதினிக்கும் செய்தியோடு நாள் துவங்கியது.

வாழ்வினிது

ओलै सिरिय ।

¡Los niños son nuestra felicidad!